Hieronder vind je een selectie van mijn beeldend werk met een toelichting. Wil je meer zien? Stuur me dan een bericht op de contactpagina om een afspraak te maken.
Dalit
Op mijn eerste reis naar India landde ik op het vliegveld van Chennai, het vroegere Madras. Zo gauw je uit de hal van het vliegveld loopt stap je in een sprookje. Wuivende palmbomen hebben sinds eeuwen op me gewacht. Ik voel me direct thuis. De aanblik van mannen en vrouwen in exotische kleding raken me diep. De geuren en kleuren, het laat me niet meer los.
Ik bezocht deze stad met z’n monumentale plekken als Mount Thomas – de plek waar de apostel Thomas in de Nieuw Testamentische tijd het evangelie van Jezus heeft gebracht - en de krottenwijken die zich in alle richtingen lijken uit te strekken langs grote en kleine verkeersaders. Buiten de stad stopten we in een dorpje om de sfeer op te snuiven. Teenpalli was de naam, vertaald betekent dat ‘Honing dorp’. Hoe kan zo’n zoete naam zoveel ellende verdragen. De mensen wonen hier alsof de slecht gebouwde hutjes uit de lucht zijn gevallen. Schots en scheef in de buurt van een onverhard pad met kuilen. Nu is het droog maar je kunt je voorstellen dat het, twee keer per jaar, tijdens de regentijd een grote blubberzooi is.
Nu ontmoeten we vriendelijke eenvoudige mensen waarvan de vrouwen prachtige en kleurige sari’s dragen. Wie gewassen is en schone kleding kan dragen ziet er stralend uit. Echter we zien ook andere mensen die aan de afgrond lijken te staan van wat menselijk is, mismaakt, ongewassen, in lompen, ziek, lepralijders, verdwaasd en volkomen de weg kwijt. Ieder gaat z’n eigen gang en men bemoeit zich niet met de ander. Men is onverschillig ten opzichte van z’n naaste die volgens het Hindoeïstische kastesysteem een ander karma of bestemming heeft. Totale onverschilligheid naast warme en liefdevolle gezinsrelaties. Het is hartverscheurend wanneer we de laagste kaste van de Hindoeïstische leefwijze ontmoeten: de Dalits. Wanneer je in dit systeem geboren bent heb je geen rechten, je lot is minder dan dat van ongedierte. Je bent gedoemd om het vuile werk in de samenleving op te knappen. Dalits hebben geen recht op onderwijs, gezondheidszorg, kansen op de arbeidsmarkt, bescherming van de overheid. Toegang tot een bank of verzekering kun je helemaal vergeten. Je zit in een vicieuze cirkel van uitzichtloze hopeloosheid. Er is alom schaamte om wie je als Dalit bent. Je bent niets!
Door deze houten beelden wil ik de situatie van de Dalits onder de aandacht brengen. Ik ben in het maakproces uitgegaan van waardeloze materialen die in onze maatschappij bij het grofvuil worden gezet: pallethout en schroot. Hopelijk zie je de schoonheid door de vergankelijkheid heen. Iemand schreef in een reactie op een van de beelden: “Heel bijzonder deze, hoe langer ik kijk hoe meer ik zie. Mooi…”
God houdt van mensen. Mensen met grote problemen hebben ook grote oplossingen nodig. Ben jij degene die de oplossing gaat brengen of mogelijk maakt? Immanuel, God is met ons en met de Dalit.
Verzoening
Verzoening heeft alles te maken met de mens. In de mens verandert telkens van alles. Denk maar eens aan het hart dat sneller gaat kloppen... verhoogde bloeddruk... productie van adrenaline... emoties die oplopen... spanning tussen het gevoel en de wil... gevoelens van genegenheid of afkeer voor sommigen speelt de hormoonhuishouding een rol...
Verzoening neemt geen genoegen met het aanpassen aan al die veranderingen. Verzoening is de éénwording van elkaar afstotende polen. Dit proces kan plaatsvinden op verschillende gebieden: in de mens, tussen twee mensen, in een groep, tussen landen, in één persoon, in de situatie waarin hij/zij zich bevindt: omgeving, werk, gezin, straat, school, enz.
Verzoening is een actief proces. Voor christenen is het een opdracht. (2 Corinthiërs 5:11 - 6:10) Zij hebben het 'ambt van verzoening'; dat maakt hen tot het zout in de pap van deze wereld. De mensen die zich verzoend weten zijn in staat verzoening te bewerken in elke crisis, op iedere plaats. - Voor een gedetailleerde beschrijving neem even contact op.
Materialen: Beukenhout, koperplaat en draad, been. Hoogte: 39 cm.
Reconciliation
Reconciliation has everything to do with man. People’s lives change all the time: imagine the heart that beats faster…, hypertension…, adrenaline – production…, the rise of emotions…, tension between feelings and will of mind…, feelings between affection and dislike… and for some people their hormonsystem plays a significant role. Reconciliation is not content with adjusting to all those changes. Reconciliation is the unification of repulsive poles. This process can take place in different situations: in an individual, between two people, in a group, in the surroundings in which one finds oneself: environment, job, family, neighbourhood, school, a foreign country, etc. Reconciliation is an active process. For Christians it is a command (2 Corinthians 5:11 – 6:10), they have received the message of reconciliation. That makes them as salt in the soup of this world. Those people who know they are reconciled are able to generate reconciliation in any crisis and in every place.
Process of work
I started to make the small figure. The material is beechwood, picked – up from the ground in the woods. The capricious form came about through injury or a deforming sickness. The deformation process went so far that the heart of the tree was touched, therefore a hole was created in this figure. Preceding reconciliation there is a battle, which works as consuming fire;
the interior is blackened by using a burner. When reconciliation takes place in someone’s life, this person receives a heart of flesh, which is sensitive to right and wrong motives. To express this sensitivity I used copper, in which I embossed the form of a new person. – Until this moment I used to work as a silversmith, I used to work small and precisely - So, in my experience this statue was very big (19-cm.). Because the process of reconciliation is not limited to one person’s world of experience, I have been looking for something fitting and found the bigger figure. Together both figures represent the relationship between people and the relationship towards their Maker. In the curl that is woven from over the shoulder to underneath the head I see the hand of the Lord Jesus which is mercifully present. Just as reconciliation can be present in one or more persons, the curl and the copper are visual in both figures. Looking at the bigger figure, the copper wire is laying as a cover over the person like a mantle of reconciliation… This lies not only over the outside; the ‘sensitive’ wire finds its way to the inner being… The slope feet are made from bone and the heart of the greater figure is made from a splinter of that same material. I found this bone near a sheepfold. I consider it as a reward for the shepherd’s dog… Without good pastoral guidance the process of reconciliation is an impossible task. The round basis is the backside of the face of a clock; this shows that time plays an important role in the process of reconciliation.
Materials: Beechwood, bone, copper. Proportions: 39 cm.
Versöhnung
Versöhnung hat alles mit Mensch sein zu tun. Im Menschen verändert stets wieder alles. Denk einmal daran das das Herz schneller klopft...erhöhter Blutdruck...Produktion von Adrenaline..Gefühle die auflaufen...Spannungen zwischen dem Gefühl und Willen...Gefühle von Annahme oder Abweisung...für manche spielt der Hormonhaushalt eine Rolle… Versöhnung ist nicht zufrieden mit dem Anpassen an diese Veränderungen. Versöhnung ist die Verschmelzung von zwei entgegengesetzten Polen. Dieser Prozess kann auf verschiedene Art und Weise stattfinden: im Menschen, zwischen zwei Menschen, in einer Gruppe, in einer Person, in einer Situation in der Sie/Er sich befindet: Umgebung, Arbeit, Familie, Strasse, Schule, in einem fremden Land, etc. Versöhnung ist eine aktiver Prozess. Für einen Christ ist es ein Auftrag. (2. Korinther 5:11 bis 6:10) Ein Christ hat das `Amt der Versöhnung`; dieses macht sie zum Salz in der Suppe dieser Welt. Die Menschen die sich versöhnt wissen, haben die Möglichkeit Versöhnung zu bewerkstelligen in jeder Krisis, an jedem Ort.
Versöhnung - Arbeitsprozess
Ich bin begonnen um diese kleine Figur zu creeren. Das Material ist Buchenholz aus dem Wald. Diese aussergewöhnliche Form von dem Holz ist durch Verwundung oder durch Krankheit entstanden. Diese Wunde bohrte sich bis zum Herz dieses Baumes. In dieser Figur war ein Loch. Vor Versöhnung gibt es einen Kampf der wie verzehrendes Feurer wirkt; die Innenseite habe ich durch einen Brenner schwarz gemacht. Wenn Versöhnung in jemands Leben Form annimmt bekommt diese Person ein Herz aus Fleisch, das mit richtigen Motive hervorbringt. Um die Sensibilität auszudrücken habe ich Kupfer gebracht. Hierin wird die Form eines neuen Mensen sichtbar. Da ich als Edelschmied gewohnt bin klein und detailiert zu arbeiten, kam mir dieses Bild sehr riesig vor (19 cm). Weil dieser Prozess von Versöhnung nicht nur bei einer Person stehenbleibt, habe ich ich nach einer etwas passendem gesucht und es in der grösseren Figur gefunden. Zusammen sind sie ein Bild von der Beziehung zwischen Menschen und ihrem Schöpfer. Im Schnörkel, der über die Schulter bis unter dem Haupt läuft, sieht man die sorgvolle Hand von Jesus Christus. Sowie die Versöhnung die in einem Mensch, aber auch in zwei oder mehreren wirksam ist, kommen der Schnörkel und das Kupfer auch in beiden Figuren vor. Der Kupferdraht ist wie ein Mantel über die grössere Figur gezogen um das Amt der Versöhnung anzudeuten. Nicht nur an der Aussenseite, sondern der Draht läuft weiter bis zum Innersten. Der schiefe Fuss der beiden Figuren ist aus Gebein gemacht. Das Herz der grossen Figur besteht ebenfalls aus einem Splitter von einem Bein. Dieses Gebein habe ich auf einer Schafweide in der Kootwijkerheide gefunden; es muss eine Belohnung für den Hund des Schäfers gewesen sein… Ohne gute Hirtenschaft ist dieser Prozess von Versöhnung eine unmögliche Aufgabe. Die runde Basis ist die Rückseite von einem Zeigerplatte einer Uhr; diese sagt das in dem Prozess Zeit eine grosse Rolle spielt...
Material: Gebein, Buchenholz, Kupfer Abmessungen: 39 cm
Reconciliación
La reconciliación y el hombre están totalmente asociados. La vida de las personas están en constante cambio. Imagina el rápido palpitar del corazón... hipertensión.., adrenalina, - intensas emociones.., tensión entre los sentimientos y el razonamiento.., aceptación o rechazo... Y para algunas personas el sistema hormonal juega un papel muy significativo. La reconciliación no se ajusta a todos esos cambios opuestos. La reconciliación es la fusión de dos polos repulsivos. Este proceso puede producirse de diversas maneras: En un individuo, entre dos personas, en un grupo. En la situación de un momento, el entorno, el trabajo, la familia, el vecino, la escuela, otro país, etc. La reconciliación es un proceso activo. Para los cristianos es un mandamiento (2 corintios 5:11 – 6:10), ellos han recibido el mensaje de la reconciliación, que los hace ser como la sal en la sopa de la tierra. Esas personas que saben que están reconciliados son capaces de generar reconciliación, y de reconciliarse en cualquier crisis o en cualquier lugar.
Proceso de trabajo
Comencé a hacer la figura pequeña. El material es madera de haya que recolecte en el bosque. La forma caprichosa viene a través de una herida o enfermedad. El proceso de deformación fue mas allá que tocó el corazón del árbol. Por lo tanto se creó en hueco con esta figura precediendo la reconciliación es una batalla, que es como un fuego consumidor; el interior es ennegrecido usando un quemador. Cuando la reconciliación toma lugar en la vida de alguien, esta persona recibe un corazón de carne, el cual es sensible a lo bueno y lo malo. Para expresar esta sensibilidad use cobre. En el cual grabe en relieve la forma de una nueva persona. Hasta este momento solía trabajar de orfebre, con piezas muy pequeñas y con mucha precisión. Entonces a comparación de lo que yo estaba acostumbrado a hacer esta estatua era muy grande (19 cms). Porque el proceso de la reconciliación no se limita solo a una persona o experiencia. He estado buscando por algo que acompañe a esta figura, y he encontrado una más grande. Las dos figuras juntas representan la relación entre el ser humano y su creador. En la parte ondulada que esta entrelazada por encima del hombre y debajo de la cabeza, yo veo la mano de Jesucristo presente con su misericordia, así como la reconciliación puede estar presente en una o mas personas, la parte ondulada o curva y el cobre lo puedes ver en ambas figuras. Mirando a la figura más grande la pieza de cobre esta sobre la persona (figura) como un manto de reconciliación... Esta pieza no esta solo sobre la parte exterior sino que penetra el interior también... La base inclinada esta hecha de hueso, y el corazón de la figura más grande esta hecha con fragmentos del mismo material. Este hueso lo encontré cerca de un redil. Tal vez fue la recompensa del pastor a su perro. Sin una buena guianza pastoral el proceso de la reconciliación es una misión imposible. La base redonda es la parte trasera de la carátula de un reloj; esto nos muestra que el tiempo juega un papel muy importante en el proceso de la reconciliación.
Materiales: Madera de haya, hueso y cobre. Proporciones: 39 cm.
Réconciliation
La réconciliation et l'homme sont indissociables. A tout moment se produisent des changement dans l'homme. Prenons l'exemple du coeur qui se met à battre plus vite .. tension artérielle qui monte .. production d’adrenaline ..émotions plus intenses .. tension entre émotions et volonté .. affection ou aversion .. pour quelques-uns il y a l'action des hormones. La réconciliation ne se contente pas de l'adaption à tous ces changements. La réconciliation, c'est la fusion de deux pôles opposés. Ce processus peut se produire dans divers domains: dans l'individu, entre deux humains, dans un groupe, dans la situation du moment: milieu, travail, famille, école, pays étranger, etc. La réconciliation est un processus actif. Pour les chrétiens, c'est une mission. (11 Corinthiens 5:11 - 6:10). Ils ont le 'ministère de la réconciliation'. En obéissant à leur mission ils seront le sel de la terre. Les hommes qui se savent réconciliés seront capables de réaliser la réconciliation dans n'importe quelle crise, où que ce soit.
Réconciliation - Comment j'ai procédé
J'ai commencé par la petite figure. Le matériau est un morceau d' hêtre trouvé dans la forêt. La forme tourmentée est l'effet de corrosion ou de maladie. La dégradation fut si profonde que le coeur de l'arbre en fut touché. La figure était donc trouée. Ce qui précède la réconciliation c'est lutte et combat. Ils ont l'effet d'un feu qui consume tout. J'ai noirci l'interieur du bois en utilisant le brûleur. Dès que la que la réconciliation s'opère dans la vie de quelqu'un, celui-ci reçoit un coeur en chair qui est sensible aux bons et mauvais motifs. Le cuivre m'a servi à exprimer cette intuition. Comme jusqu'ici j'avais l'habitude de la petitesse et de la précision dans mon travail d'orfèvre, la statuette me fit l'effet d'être gigantesque (19cm). Etant donné que le processus de la réconciliation ne se limite pas à la concience d'une seule personne, j'ai cherché quelque chose d'ajusté et j'ai trouvé la figure plus grande. Ensemble elles symbolisent la relation entre les humains et leur créateur. Dans la boucle qui va de l'épaule jusqu'au bas de la tête, je vois la main du Seigneur Jesus Christ présent pleine de miséricorde. Tout comme la réconciliation peut s'opérer dans l'individu ou dans deux personnes (ou plus), la boucle et le cuivre reviennent dans les deux figures. Le fil en cuivre s'étend comme un revêtement sur la grande figure comme si c'était un manteau de réconciliation. Le fil couvre l'extérieur mais il pénètre l'interieur. Le socle incliné des deux figures a été fait d'un os. Tout comme le coeur de la grande figure qui a été fait d'un fragment du même os. Cet os, je l'ai trouvé près de la bergerie de la Kootwijkerheide (dans le centre des Pays Bas); probablement le reste d'une récompense pour le chien du berger.. Sans le soin pastoral le processus de la réconciliation est une mission impossible. La base ronde est le dos d'un cadran symbolisant que le temps joue un rôle important dans le processus de la réconciliation.
Matériaux: os, hêtre, cuivre. Dimensions: 39 cm.
Lepitus
Suudeldes muutub inimeses kōik. Mōtle vaid südame kiirenevale tagumisele... kōrgenevale vererōhule... adrenaliinitulvale... tugevnevatele tundmustele... tunde ja tahte vahelisele pingele... kahevahelolekule, kas minna edasi voi pöörduda ära... mōndade jaoks mängivad ka hormoonid rolli... Lepitus, nagu suudluski, on kahe üksteisele vastanduva pooluse ühekssaamine. See vōib aset leida väga erinevatel tasanditel: inimese sisemuses, kahe inimese vahel, grupis, inimese ja teda ümbritseva vahel: töö, pere, kool, vōōras maa, tänav jne. Lepitumine on aktiivne protsess. Kristlastele on see kohustus. (2 Korintose 5:11 kuni 6:10) Neil on “lepitusamet”; see teeb nad selle maailma vaimseks koorekihiks. Inimesed, kes on Jumalaga üheks saanud, on vōimelised igas kriisis lepitust leidma.
Tööprotsess
Ma alustasin väikesest figuurist. Materjaliks on metsast leitud sarapuutukk. Korrapäratu, laialivalguv vorm on tekkinud mingi vigastuse voi haiguse labi. Selle mōju jōudis nii sügavale, et ka puu südamik kahjustatud sai. Sealt siis süvend väikese figuuri keskel. Lepitust otsides toimub inimeses sisemine vōitlus, mis mōjub hävitava tulena; kuju sisekülje tegin ma mustaks elavat tuld selle lähedal hoides. Kui kellegi elus lepitumine aset leiab, saab see inimene tōelise sooja südame, mis tunneb ära elu tōelise tähenduse. Tundlikkust väljendamaks kasutasin ma vaske. Selles vormub uue inimese kuju. Sinnamaani olin ma harjunud väga vaikeste ja täpset tööd nōudvate asjade kallal nikerdama, nii et see kuju kukkus minu kohta äärmiselt suur välja (19 cm). Kuna lepitumismisprotsess ei saa toimuda ainult ühe inimese tundemaailma piires, otsisin ma midagi sobivat suureks figuuriks. Koos esindavad nad inimese ja tema looja vahelist suhet. Kōverjoones, mis ōlast peani jookseb, näen ma Jeesus Kristuse kätt, mis on alati olemas ja täis armulikkust. Kuna lepitumine voib toimuda ühe inimese sees, aga ka rohkemate vahel, korduvad seesama kōverjoon ja vask mōlemas figuuris. Vasest traat hōlmab suure figuuri endasse nagu riided inimese, nagu mantel voi leppimisamet. Mitte ainult välispinnal, traat jookseb edasi sügavale kuju sisse. Kujude sopistunud jalad on tehtud luust, suure figuuri südamik sellesama luu killust. Selle luu leidsin ma ühe Kootwijkerheide lambalauda juurest (kuskil Hollandi keskosas); see on arvatavasti mōne karjakoera oma olnud... ilma hea karjuseta on lepituse otsimine lootusetu ettevōtmine. Űmmargune alus on tehtud kella sihverplaadi tagaosast;see näitab, et aeg mängib lepitumisprotsessis tähtsat rolli.
Materjal: luu, sarapuu, vask. Mōōtmed: 39 cm.
Barishig (Azerbeidjaans)
Barishigin ishi jalniz insanlarladir. Insan daxilinde daimi olarag her shej dejishir.
Bir düshün, teuzleshmish ürek döjüntüsünden, galxmish gan tezjiginden.... Adrenalin ifrasindan, hiss we istek arasindaki gerginlikden... Bezileri ücün hormonal balans böjük bir rol ojnajir. Barishig bu dejishikliklerle ujushmagla razi dejil. Barishig iki garshi-garshija gojulmush gütblerin bir-birine garishmasidir. Bu proses müxtelif cür bash were biler, iki insan arasinda, bir insanda, bir shexsde, bir grupda bir wesijjetd möwcud ola biler. Barishig bir aktiv prosesdir. Bir xristian ücün bu bir mügawiledir. Her bir xacperest barishig idaresine malikdir: bu onlari dünja shorbasinin duzu edir.
Barishig – Ish prosesi
Men bashladim bu kizik figuru düseltmeje. Material Buk agacidir. Bu gejri adi forma agacin jaralanmasi we ja xestelenmesi neticesinde emele gelmishdir. Göründüjü kimi bu jara agaci özejine geder delmishdir. Barishig üzün mübarize möwcuddur, hansiki dagidici atesh teki tesir edir; Daxili sethi men janig gara rengde renglemishem. Eger barishig kiminse hejatinin formasini alirsa o shexs etden ürek gasanir, bu ise dejirmi motivler jaradir. Hissijatligi ifade etmek ücün men misden istifade etmishem. Bu figurun daxilinde insan hejati görünür. Men kicik migjaslarda we detalli ishlemeje werdish etdijim ücün bu shekil meine
cox böjük görünürdü.(19cm) Beleki barishig prosesi bir shexsde ilischib galmadigi ücün men bashga buna ujgun shej axtarmaga bashladim we bunu daha böjük figurda tapdim. Bu ikisi birge insanla onu jaradanin arasindaki münasibetlerin eksidir.
Giwrim- Zijinin üseri ile zenealtina geder gelen giwrimda Isusun gajgili ellerini görmek olar. Barishig neinki bir insanda o hetta iki we daha coxlarinda tesire malik oldugu ücün mis we giwrim her iki figurda görmek olar. Barishig bir nishan kimi mis meftil örtük sheklinde böjük figurun üzerine cekilmishdir. Meftil neinki xarci o hetta daxili sethede müdaxile edir.
Her iki figurun ejri ajaglari kötükden düseldilmishdir. Böjük figurun üreji hemzinin bir ajagin cixintisindan düseldilmishdir. Bu kötüjü men gojum otlagindan tapmisham.
Dairewi esas saatin siferblatinin rxa sethidir: bu onu gösterirki bur prosesde zaman böjük rol ojnajir.
Material: Kötük, Buk agaci, Mis. Ölzüler: 40x 22 cm
Reconciliação
A reconciliação e o homen estão totalmente associados. A vida das pessoas está em constante mudança. Imagine o rápido palpitar do coração… hipertensão…, adrenalina – intensas emoções…, - tensão entre os sentimentos e a razão, aceitação ou rejeição… E para algumas pessoas o sistema hormonal tem um papel muito significativo. A reconciliação não se ajusta a todas essas mudanças. A reconciliação é a fusão de dois polos repulsivos. Este processo pode se produzir de diversas maneiras : em um indivíduo, entre duas pessoas, em um grupo. Na situação de um momento onde você se encontra, no seu arredor, no trabalho, na família, na rua, na escola, etc.. A reconciliação é um processo ativo. Para os cristãos é um mandamento (2 Coríntios 5:11-6:10), eles haviam recebido a mensagem da reconciliação, que os faz ser como o sal e a luz da terra. Essas pessoas que sabem que estão reconciliadas são capazes de gerar reconciliação e de reconciliar-se em qualquer crise ou em qualquer lugar.
Processo de trabalho
Comecei a fazer a figura pequena. O material é madeira que coletei em um bosque. A forma caprichosa veio através de uma ferida ou enfermidade. O processo de deformação foi tão profundo que atingiu o coração da árvore. Esta figura ficou, portanto, oca. O que precede a reconciliação é uma batalha, é um fogo consumidor ; o interior ficou escurecido pelas chamas do fogo que ardia lá dentro. Quando a reconciliação toma lugar na vida de alguém, esta pessoa recebe um coração de carne, o qual é sensível ao bem e ao mal. Para expressar esta sensibilidade usei o cobre. No qual gravei a forma de uma nova pessoa. Até este momento, eu só havia trabalhado com argila e com peças muito pequenas e de muita precisão. Então em comparação com o que eu estava acostumado a fazer, essa estátua era muito grande (19 cm). Porque o processo da reconciliação não se limita somente à uma pessoa ou à uma experiência. Estive buscando por algo que acompanhasse esta figura e acabei encontrando algo maior. As duas figuras juntas representam a relação entre o ser humano e seu criador. Na parte ondulada que está entrelaçada acima dos ombros e abaixo da cabeça, vejo a mão de Jesus Cristo presente com sua misericórdia. Assim como a reconciliação pode estar presente em uma ou mais pessoas, a parte ondulada, encaracolada, e o cobre se pode ver em ambas as figuras. Olhando a figura maior, a peça de cobre está sobre a pessoa (figura) como um manto de reconciliação… Esta peça não está só sobre a parte exterior, mas ela penetra também o interior… A base inclinada é feita de osso e o coração da figura maior é feita com fragmentos desse mesmo material. Esse osso eu encontrei perto de um redil em Kootwijkerheide ; talvez ele seja a recompensa que um pastor deu ao seu cão. Sem uma boa liderança pastoral, o processo da reconciliação é uma missão impossível. A base redonda é a parte traseira de um relógio, isto para mostrar que o tempo tem um papel muito importante no processo da reconciliação.
Material : osso, madeira, cobre. Medidas : 40 x 22 cm.
In de bres
God zoekt in iedere generatie naar mensen die opkomen voor het recht. Het recht van armen en zwakkeren in de samenleving is altijd in het geding. Voortdurend dienen we erop toe te zien dat onrecht geen kans krijgt. Rechten en plichten zijn vastgelegd maar er zijn altijd situaties waardoor er, misschien onbedoeld, mensen lijden omdat ze zich niet kunnen verweren. Er is een morele plicht en een Bijbelse opdracht om op te komen voor de lijdende mens. Dichtbij en ver weg. Er is geen excuus om je ervan af te maken.
"Ik zocht onder hen, naar iemand die de weg zou versperren, en voor mijn aangezicht op de bres zou staan ten behoeve van het land, maar Ik vond niemand." Ezechiël 22:30
“Wie zal ik zenden, wie zal voor ons gaan?” Ik antwoordde: ‘Hier ben ik, zend mij.’ Jesaja 6:1-8
Materialen: Beukenhout, perspex. Afmetingen: 60 x 50 x 10 cm.
Altaar
Een altaar is een offerplaats, een ontmoetingsplaats. In dit werkstuk zijn altaar en offer van hetzelfde materiaal. Hoewel het offer er bijna gepolijst uitziet in verhouding tot het altaar. Het idee erachter is dat je iets moois, kostbaars van jezelf offert aan God. Of je geeft aan behoeftigen of je zet jezelf in voor bv. vluchtelingen / de buren/ enz.
Jij bent het beste wat geofferd kan worden. Het offer gaat door overgave op in vuur, rook, geur, warmte, straling, gloed, energie. Het fysieke ontvangt een immateriële gedaante. Wat je offert raak je kwijt, en verandert in een andere dimensie. Ook jij verandert. Je gaat over je eigen grenzen en deelt jou leven, kwaliteit wordt overgedragen.
Materialen: Dennenhout, beukenhout. Afmetingen: 25 x 20 cm.
In de goot
"In de goot" geeft een indruk van plaats en status. Zaken die hun waarde verloren hebben belanden daar. Aandachtspunt voor mij is dat niets waardeloos is, alles en iedereen verdient een tweede kans. In die nieuwe fase blijkt opeens hoe waardevol dat kan zijn. Soms krijgen mensen ook een tweede kans. Geven wij onszelf of anderen ook een kans...? Dit principe toepassen maakt van een zwartkijker een optimist, een levensgenieter...
Materialen: Staal, beukenhout. Afmetingen: 68 x 20 cm.
Zes op een rij
Jozef, Elisa, Judith, Esther, Herder en Ezechiël.
Jozef had een prachtige jas... Elisa krijgt de jas van Elia... Judith lacht in haar vuistje... Esther krijgt de kroon... De goede herder zorgt, leidt, draagt... Ezechiël bereidt zich voor op wat komen gaat...
Materialen: Beukenhout, straatklinkers. Afmetingen: 80 x 30 cm.
Misbaksel
De baksteen in het midden is gemaakt van een brok klei. Toen de juiste vorm eraan was gegeven is het op een plank gelegd om te drogen. Hier is iets bijzonders gebeurd... In plaats van netjes op de plank heeft het broodje klei er voor een deel overheen gehangen en is door z'n gewicht verzakt tot deze vorm. Na de gebruikelijke droogtijd ging het de oven in waar het is gebakken. Dat deze steen nog nooit is gebruikt voor een bouwwerk mag duidelijk zijn.
Tijdens een vakantie op Ameland pikte ik deze steen op van het strand. Hij was afgekeurd, weggeworpen en terechtgekomen in stormen die hem uiteindelijk op het strand deed belanden. Er is een treffende gelijkenis met wat staat in 1 Petr. 2:4: "Hem, de levende steen, door de mensen wel verworpen, maar uitverkoren en kostbaar bij God." vs.7: "De steen, die de bouwlieden afgekeurd hadden, een misbaksel, is geworden tot een hoeksteen".
Materialen: Baksteen, beukenhout, staalwol, broodplank, acryl. Afmetingen: 56 x 52 cm.
Het lezertje
Dit beeldje is het resultaat van een interessant proces. Na eigen oriëntatie, overleg en onderzoek begon ik met schetsen. Het maken kwam pas later, dat deed ik met was. Toen de houding en de verhoudingen (de juiste maten) klopten is het model vervolgens gegoten in brons. Met een laatste behandeling, het patineren, is de kleur in deze tint achter gebleven. Een gewaardeerd relatiegeschenk voor de bibliofiel.
Omega
Omega – zonder Omega geen Alfa! De dingen staan niet op zichzelf. Vermalen dakpan uit de Bourgogne, Frankrijk, is pigment voor de inkleuring. De rode pigment is verkregen nadat klei is gebakken tot baksteen en dakpan. De steen en dakpan hebben – ikweetniethoelang – een functie gehad in een muur of dak… Nu gerecycleerd, door ‘m fijn te slaan en te verpulveren, tot een nieuwe bestemming. – beelden van transitie – In dit proces kreeg ik een nieuw vaardigheid, namelijk die van verfbereider. Verfbereider om de wereld kleur te geven, om ‘m mooier te maken.
Het contrast tussen de omega en de omgeving is verkregen door aqua blauwe acryl te gebruiken en daarmee de plaat z’n doorleefde tint, maar ook transparantie, te geven. Er is ook gewerkt met roestwater, een leuk alternatief. Qua kleur ligt dat te dicht bij het steenrood van dakpannen. Dit heb ik later gebruikt om de takken hun kleur te geven.
Sterrenbeeld: de Grote Beer.
Voor de wiskundige is het sterrenstelsel een bron van inspiratie. De baan van sterren en planeten ligt vast. Alles heeft zijn plaats. Om in de wirwar van lichtpuntjes enige orde te krijgen, om je daardoor te kunnen oriënteren als alle referentiepunten bewegen, is er een vast punt aan de hemel. De poolster. Wie zich daar op richt kan weer thuiskomen of z’n weg naar de bestemming vinden. Deze poolster is maar een klein sterretje vergeleken bij andere sterren. Je kunt ‘m makkelijk over het hoofd zien. Het sterrenbeeld Grote Beer helpt je om deze belangrijke ster te vinden. De ruimte tussen de twee meest rechtse sterren van dit stelsel moet je in de zelfde lijn vijf... Lees hier het hele verhaal van Omega.
Afmeting: 102 x 66 cm
Maria
Maria, de moeder van Jezus. We kennen een paar uitspraken van haar, o.a.: "Wat Hij ook tegen je zegt, doe dat". Met andere woorden: wees gehoorzaam, niet opstandig, ga niet discussiëren of onderhandelen, maar luister met je hart.
Het beeld wat ik heb gemaakt is niet een afbeelding van een of andere godin of Madonna, geen cultusfiguur of oermoeder. In mijn beleving gaat het meer over de vrouw die geprezen wordt om de rol die ze vervulde in de tijd waarin zij leefde. Ze was tiener met een bijzondere engelenervaring. Ze werd vluchtelinge, kersverse moeder, vrouw van een man. Ze was bij Jezus betrokken toen Hij tot de mensen sprak en de dingen van Gods koninkrijk uitlegde. Ze was erbij toen water in wijn veranderde op een bruiloft. Ze was erbij in de laatste fase van Jezus' leven en daarna...
In de twee jaar dat ik aan dit beeld heb gewerkt - het is nu zomer 2017 - was er toevallig steeds interessant nieuws over Maria. Het Catharijneconvent in Utrecht kwam met een tentoonstelling aan Maria gewijd, een paar theatermakers kwamen met een boeiend theaterspel met de naam ‘Mariamonologen’. Beide evenementen heb ik bezocht en gaandeweg ontstond er een breder beeld van de persoon die ik uit de christelijke bijbel al kende.
Er is, naast Maria, nog een andere persoon die in de bijbel genoemd wordt die een soortgelijke indruk op mij heeft. Misschien omdat ik een man ben spreekt dit zo tot mij. In het leven van de eerste gemeente was er een man... Lees hier het hele verhaal van Maria.
De Emmaüsgangers
“Zoals men ijzer scherpt met ijzer, zo scherpt de ene mens de ander” (Spr. 27:17).
Na een langdurig proces in de natuur – gewoon aan de boom - van slijpen en schuren sluiten deze twee takken nu bijna naadloos tegen elkaar aan. Toen ik na een hevige herfststorm de ene beschadigde tak op de grond vond, wist ik dat er nog een andere tak was die ik ook moest vinden. Het was even zoeken. Uiteindelijk bevond het zich dichterbij dan verwacht. Toen ben ik het gaan bewerken tot een samengesteld beeld.
Als we naar de vorm kijken kost het weinig moeite om twee mensen in dit beeld te herkennen. En misschien zie je wel meer opvallende dingen. Het beeld prikkelt mij om de eenvoud die het ademt en daardoor straalt het ook een enorme rust uit. Hierbij moet ik aan het verhaal denken van twee mensen die onderweg zijn naar de plaats Emmaüs. Ze kwamen uit Jeruzalem waar Jezus was opgestaan uit de dood. Ze vroegen zich af of zoiets mogelijk was. Opeens loopt er iemand met ze mee en deze persoon doet mee aan het gesprek. Hij geeft antwoorden die er toe doen. Als ze dan aankomen op de plek waar ze moeten zijn wordt de gast uitgenodigd om mee te eten. Daar krijgen ze door dat het Jezus is die met hen spreekt. (Luc. 24:13-35) Je ziet er twee, maar er zijn dus drie.
Een ander aspect waar ik bij werd bepaald tijdens het bewerken gaat over relaties. In onderlinge relaties zouden we niet bang moeten zijn om elkaar beter te leren kennen. De praktijk leert dat er van alles kan ‘steken of schuren’ waardoor we liever weglopen dan elkaar te bevragen of de hand te geven of te omhelzen. Er is wijsheid, geduld, trouw, aanvaarding, creativiteit en soms hulp nodig om van elkaar te leren genieten. Als iemand verstoten wordt of iemand loopt weg, is er alleen nog plaats voor leegte. Wellicht bestaat er iemand waarmee al te lang geen echt contact mee is geweest. Doe er iets mee…
(Hoogte: 57cm, materiaal: Beuk)
Waterdragers
Dit kunstwerkje bestaat uit een aantal onderdelen, nl. een gespleten tak, een sokkel, een flesje aan een metalen draad en de restanten van een half vergaan scharnier van een putdeksel.
De metalen strip is het scharnier van een oude putdeksel. De put waar dit stuk verroest ijzer naast lag bevindt zich naast het kerkje van Ginnum, een terpdorp in het Noorden van Friesland. Vele eeuwen heeft men hier ‘gezond water’ uit de put naar boven gehaald. Vanaf de kansel werd gesproken over Jezus, die zei: “Ik ben het levende water…” (Joh.4) Tegenwoordig heeft deze kerk met z'n put de oude functie verloren.
Het scharnier heeft een belangrijke functie, namelijk: de put sluiten en openen. Een omslagpunt…
De tak heb ik gevonden op de Veluwe. Het hart van de tak heeft een opvallende verkleuring. De twee helften tonen en gedragen zich als twee mensfiguren.
Een klein flesje is aan het scharnier gehangen. Dit laat zien dat het kostbaar is en waar je met elkaar voor moet zorgen. Het levende of levenswater moet gedragen worden naar wie dorst hebben.
Hoe diep moet iemand afdalen, door de knieën gaan, om bij het levende water te kunnen komen?
Onder in de put is het donker en ben je van licht beroofd. Juist daar in het donker moet je het levende water tot je nemen. Iedere druppel telt. Gesterkt kun je dan weer verdergaan...
Afmeting: Hoogte 50 cm
Binnenkort verschijnen hier meer van mijn werken.