Het was onlangs op een stralende dag dat ik door de duinen van Ameland struinde. Genietend van de wind, zon en de vrijheid. Hier en daar een bloeiende bloem, duindoorn en vlierbloesem. In de verte stond een valk aan de hemel te bidden. Er waren nauwelijks mensen. Toen ik het laatste duintje over was stond er een bankje met uitzicht over de Duitse bocht, een deel van de Noordzee. Dat was mijn plekje voor dat moment. Na een poosje te hebben genoten van het suizen van de wind hoorde ik vage stemmen. Achter mij kwam een groepje ouderen door het mulle zand aangelopen. “Wat fijn dat we u hier treffen” zegt een dame. “Wilt u wel een foto van ons maken?” Dat wilde ik wel. En nadat ze zich rondom en op de bank hadden opgesteld was het niet moeilijk om een leuk plaatje te schieten.
“Ik ben vandaag jarig” zegt één van de dames. 69 jaar is ze geworden. “Nou, wie jarig is krijgt altijd iets” zeg ik en zoek in m’n rugzak naar een verrassing. Een kaart met een bijzondere tekst heb ik laten maken voor situaties als deze. 50 jaar geleden was ik op de landbouwbeurs in Zuidlaren. Buiten was er toen nog de levendige paardenmarkt. Een jaarlijkse belevenis, op de derde dinsdag in Oktober, voor de noordelijke provincies. In de grote Prins Bernhardhal was van alles te zien en te beleven op het gebied van nieuwigheden voor de boer: tractoren van verschillende merken, mega-combines, en nog meer. Tussen die grote stands zat een meneer aan een klein tafeltje. Een heel contrast met de rest. Hij zat daar geconcentreerd teksten te schrijven. Om de tekst heen was een sierlijke lijst getekend. Met grote letters stond er bovenaan ‘Emergo’. Dat herkende ik van het wapen van Zeeland: ‘Luctor et Emergo’, “Ik worstel en kom boven”.
Vol bewondering heb ik staan kijken. De vormgeving van de tekst, de calligrafie, en de diepe betekenis van de woorden spraken mij aan. Hier gaat het om, realiseerde ik me. Ik moet boven komen. Niet sukkelen zoals zoveel mensen om me heen. Ik moet boven komen, daar aankomen waarvoor ik ben bedoeld. Een unieke weg gaan die niet lijkt op die van anderen. Vertrouwen hebben dat ik het niet alleen hoef te doen, dat het me gaat lukken… wat dan ook maar. Wat wist ik van het leven, ik was toen 17 jaar.
Nu kwam deze tekst als een geschenk uit de hemel, uit m’n rugzak.
Spontaan en duidelijk declameerde de jarige de tekst. Iedereen was stil en vol aandacht. Als je denkt: “ik ben verslagen”, is de nederlaag een feit. Als je denkt “‘k zal niet versagen”, win je op den duur de strijd”… zo ging ze door, regel voor regel. Het was stil toen ze aan het eind gekomen was. Iemand merkte op dat het deed denken aan een lied. “Wij zijn gelovig” lichtte iemand uit het gezelschap toe. Spontaan zette iemand in en samen zongen ze:
Als g’ in nood gezeten, geen uitkomst ziet,
Wil dan nooit vergeten: God verlaat u niet.
Vrees toch geen nood! ’s Heeren trouw is groot,
En op ’t nacht’lijk duister, volgt het morgenrood.
Schoon stormen woeden, ducht toch geen kwaad;
God zal u behoeden, uw toeverlaat.
Een bijzonder moment in de duinen met totaal onbekenden, maar met dezelfde wil en vertrouwen om te overwinnen.
Wilt u voor uzelf of voor een ander deze mooie kaart bestellen? De tekstkaart “Emergo” is te bestellen.
Stuur een bericht.
